Ο Ερνέστο, ένα κωφάλαλο ορφανό πλάσμα οκτώ ετών, κάτω από περίεργες συγκυρίες, χάνει την ήσυχη ζωή που ζούσε σε μιαν αγροικία και βρίσκεται σε μια μεγαλούπολη, όπου ψάχνει απεγνωσμένα τη μάνα του.
Εκεί θα συναντήσει διάφορες κάστες ανθρώπων, θα βιώσει την τρέλα, την κακία, την εκμετάλλευση, την αδικία, την παιδεραστία και θα γνωρίσει την Λίζα, ένα κοριτσάκι οκτώ ετών, με τη δική του τραγική ιστορία.
Οι συγκυρίες θα τους χωρίσουν, μέχρι το κάρμα που τους δένει, να τους ξαναφέρει κοντά.
Και τότε η ελπίδα θα γίνει φως, η αδικία εκδίκηση, κι οι γέφυρες που ενώνουν τους αγγέλους με τους ανθρώπους, θα πάψουν να είναι απροσπέλαστες.
“Κι η ζωή μας προσπερνάει μέσα από ανούσιες, ανόητες σχέσεις που δεν μετράνε την ψυχή στα μάτια. Κοιτάζουμε μα δε βλέπουμε… ακούμε μα δεν αφουγκραζόμαστε. Κλαίμε μα με δάκρυ γλυκό. Κι όσα θεωρούμε ανάξια μας, είναι ψυχή μόνο… αντίθετα με το υποκείμενο του καθρέφτη μας. Διότι η ομορφιά δεν βλέπεται, δεν πιάνεται. Μόνο αγαπιέται…” (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)