Όπως και σε όλο σχεδόν το έργο του, έτσι και σε αυτά τα πέντε διηγήματά του ο σπουδαίος ουαλός συγγραφέας Άρθουρ Μάχεν (1863-1947) διερευνά τη μυστικιστική αρχέγονη φύση του κακού, θεωρώντας το ως θεμελιώδες στοιχείο ισορροπίας της Δημιουργίας. Το Κακό, υποστηρίζει είναι ένα αβυσσαλέο πάθος και, κυρίως, η αρχαία κληρονομιά μας. Έτσι, ένα «επιστημονικό» πείραμα αποκαλύπτει το κτήνος που ενυπάρχει μέσα στον Άνθρωπο. Απόγονοι αυτού του κτήνους, νανοειδή, τεραστόμορφα πλάσματα που σκοτώνουν όποιον μπει στην περιοχή τους, κατοικούν στα βρετανικά νησιά μέχρι σήμερα. Ένα διαβολικό ζευγάρι κι ένα τερατόμορφο αγόρι είναι οι φυσικοί φορείς αυτού του Κακού που μοιάζει να μολύνει ακόμη και τη φύση. Η αιώνια σύγκρουση Καλού-Κακού παρουσιάζεται από τον Άρθουρ Μάχεν με εντυπωσιακό τρόπο, σχεδιάζοντας έξοχα τη φοβερή διαμάχη αυτών των δύο μονομάχων.