Στον μακρύ κατάλογο των μελετών με θέμα την Ελληνική Επανάσταση, το έργο του George Finlay κατέχει ξεχωριστή θέση. Σκωτσέζος στην καταγωγή και φλογερός φιλέλληνας, μετέβη στην επαναστατημένη Ελλάδα και συμμετείχε στον εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα, παίρνοντας μέρος σε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα. Έζησε, έτσι, από πρώτο χέρι τις επιτυχίες, τις δυσκολίες, την ένταση, αλλά και τις έριδες που σημάδεψαν την πορεία προς την ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, στο οποίο, μάλιστα, εγκαταστάθηκε και διέμεινε έως το τέλος της ζωής του (1875).
Η προσέγγιση του Finlay δεν είναι αμιγώς ιστορική. Είναι παράλληλα πολιτική, κοινωνιολογική, ενίοτε έως και ψυχολογική. Ο Finlay δεν καταγράφει απλώς, αλλά διατυπώνει κρίσεις, ευθύβολες και αιχμηρές – κάποιες φορές εν μέρει ακόμα και πικρόχολες. Εκείνο που οπωσδήποτε δεν επιδίωκε ήταν να δώσει μια εξιδανικευμένη εικόνα της Ελληνικής Επανάστασης. Πολύ περισσότερο, δεν είχε στόχο να κατασκευάσει “αγιογραφίες” των πρωταγωνιστών της. Οι αδυναμίες και τα πάθη των ανθρώπων κάθε άλλο παρά αποσιωπώνται.