Στις 6 Απριλίου του 2009, ο σημαντικός Γάλλος φιλόσοφος, δημοσιογράφος και ακτιβιστής Μπερνάρ-Ανρί Λεβί εκφώνησε στην αίθουσα Ντισάν της Ecole normale – στην ίδια αίθουσα όπου παρακολούθησε τις διαλέξεις κορυφαίων στοχαστών και στην οποία επίσης είχε μιλήσει ο Ζακ Λακάν – μια διάλεξη με τίτλο “Πώς φιλοσοφώ”.

Στη διάλεξή του ο Λεβί πήρε το ρίσκο να περιγράψει το έντονα φορτισμένο πεδίο των μαχών στο σύγχρονο φιλοσοφικό τοπίο, καθώς και να αποσαφηνίσει τη φύση της διαμάχης του με τους μοντέρνους φιλοσόφους. Παράλληλα, θέλησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του προς όλους εκείνους τους στοχαστές οι οποίοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, επηρέασαν την κοσμοαντίληψή του.

Κατόπιν, ο Λεβί επεξεργάστηκε και εμπλούτισε το αρχικό κείμενο που εκφώνησε, παραδίδοντάς μας το συγκεκριμένο βιβλίο. Σε αυτό, ανάμεσα στα άλλα, μιλάει για τη ματαιότητα του διαλόγου στη φιλοσοφία, για τη χρησιμότητα των εχθρών στην προσπάθειά μας να αντισταθούμε στη δικτατορία της Δόξας, για την ανάγκη, μεγαλύτερη από ποτέ στη σημερινή εποχή του σχεδόν απόλυτου μηδενισμού, να στοιχηματίσουμε στην ύπαρξη της αλήθειας, καθώς επίσης για το λόγο για τον οποίο ένας φιλόσοφος στις μέρες μας δεν μπορεί παρά να είναι πολεμιστής.