Πόσο μπορεί να παίξει μια γυναίκα με την αγάπη δύο αντρών; Και μάλιστα όταν αυτή η αγάπη έχει τις ρίζες της στα μαθητικά τους χρόνια; Πολύ περισσότερο από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς. Με επίφαση αθωότητας και με δήθεν ανέμελη διάθεση, η μοιραία Εύα εξωθεί τους δυο παιδικούς της φίλους σε ακραίες συμπεριφορές, σε μια μάχη με έπαθλο τον ίδιο της τον εαυτό. Το ερώτημα όμως είναι το ποιος θα την κερδίσει τελικά, αν υποθέσουμε πως κάποιος μπορεί να βγει κερδισμένος μέσα από μια τέτοια αναμέτρηση: ο ορθολογιστής Πάνος ή ο ονειροπόλος, μαθητευόμενος συγγραφέας Άρης;

Ένα μυθιστόρημα με φόντο τοπία καλοκαιρινών αποδράσεων, και με επίκεντρο την αρχέγονη πάλη ανάμεσα στα αρσενικά για το “Αιώνιο Λάφυρο”.

Εσωτερικές διαδρομές αρμονικά δεμένες με ήπιας έντασης εξωτερική δράση. Γοητευτικές αναδρομές και εναλλαγές ρεαλισμού και φαντασίας. Γλυκόπικρη νοσταλγία για μια εποχή περασμένη αλλά διόλου ξεχασμένη. Πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας δεν είναι ένας επίδοξος συγγραφέας όπως νομίζει με μια πρώτη ανάγνωση κανείς. Είναι το φάντασμα της αθωότητας που αναμετράται με την σκληρή πραγματικότητα, την αιώνια αντίμαχο της τέχνης. Όταν ένα έργο κοντοστέκεσαι να το κοιτάξεις και το γεμίζεις υπογραμμίσεις και σχόλια, τότε είναι αναμφίβολα λογοτεχνία.