Μια έμφυτη ανάγκη, τίποτε παραπάνω. Καταπιεσμένα συναισθήματα που βρήκαν αυθόρμητα την απελευθέρωσή τους σε σημειωματάρια, σκισμένα χαρτιά, οθόνες κινητών, ακόμη και πάνω σε αεροπορικά εισιτήρια.

Αυτό είναι η παρούσα δημιουργία, τα περιεχόμενα της οποίας απλώνονται χρονικά σχεδόν σε δύο δεκαετίες, από την εφηβεία έως το σήμερα. Κατάθεση μιας ψυχής που αλλάζει με τον χρόνο, επηρεάζεται από τις εκάστοτε καταστάσεις, αναζητά, ταξιδεύει, αμφισβητεί, οργίζεται, ερωτεύεται, ωριμάζει, ισορροπεί, μα πάντα βρίσκει διέξοδο στη γραφή.

Και είναι αυτή ακριβώς η διαδρομή έως την αποδοχή του εαυτού που εν τέλει, μετά από τόσα χρόνια, φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη της εξωτερίκευσης. Ένα ξεγύμνωμα δύσκολο, αλλά συνάμα ανακουφιστικό.

Ένα όνειρο παιδικό που ήρθε η ώρα να βγει
από το συρτάρι.