Η κατατοπιστική αυτή μελέτη για το έργο της Άλκης Ζέη εστιάζει κυρίως στην τέχνη με την οποία η καταξιωμένη συγγραφέας, έχοντας βαθιά γνώση της παιδικής ψυχολογίας, γράφει βιβλία παιδοκεντρικά και καταφέρνει να μιλήσει στα παιδιά για γεγονότα-ταμπού της ιστορικής και κοινωνικής πραγματικότητας με «έντιμο» τρόπο, δηλαδή με ευθυκρισία, ειλικρίνεια, ευαισθησία και μορφή προσιτή στο γλωσσικό και νοητικό τους επίπεδο.