[…] Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Αππιανός συνέγραψε τα “Ρωμαϊκά”, δηλαδή την ιστορία της Ρώμης. Άρχιζε από την ίδρυση της πόλης και έφτανε μέχρι και τον δεύτερο μ.Χ. αιώνα, επιδιώκοντας να δώσει μια κατά το δυνατόν πλήρη εικόνα της πρώτης χιλιετίας της ρωμαϊκής ιστορίας.
Για την κατάταξη του υλικού του χρησιμοποίησε όχι το χρονολογικό αλλά το εθνογραφικό κριτήριο. Παρακολουθεί δηλαδή τις διαδοχικές ρωμαϊκές κατακτήσεις και, για να μη διασπά την τοπική ενότητα, δίνει κατά τη σειρά των κατακτήσεων αυτών την ιστορία των λαών (κυρίως της Μεσογείου αλλά και των άλλων) που αφομοιώθηκαν από το ρωμαϊκό κράτος.
Κατά τη μαρτυρία του πατριάρχη Φωτίου, η “Ιστορία του Αππιανού” χωριζόταν σε είκοσι τέσσερα βιβλία (τα περισσότερα επιγράφονται με το όνομα του λαού τον οποίο αφορά η εκάστοτε αφήγηση). Από αυτά σήμερα σώζονται σε μορφή που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε σχεδόν ακέραιη έντεκα βιβλία. […]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)