Ένα μοναχικό κουτάβι ζει σε ένα σπίτι ερημικό με σαλόνια εκατό, κανταϊφο-κουρτίνες και χιλιάδες λιχουδιές φίσκα στις κουζίνες. Έχει αμυγδαλωτά, έχει κόκαλα λαχταριστά και ντολμαδάκια με κιμά, δεν είναι όμως καθόλου, μα καθόλου ευτυχισμένο, επειδή νιώθει μοναξιά. Η μοναξιά του όσο πάει μεγαλώνει, θεριεύει και φουντώνει, ώσπου μια μέρα το μοναχικό κουτάβι συναντάει σε ένα λεμονοδάσος μια πασχαλίτσα, ένα παπάκι, μια αλεπουδίτσα, ένα καγκουρό και μια νυφίτσα και τους λέει θαρραλέα: «Θέλετε να κάνουμε παρέα;». Το τι ακολουθεί σε θαλασσινές σπηλιές, σε κήπους με μπουκαμβίλιες, σε λίμνες γιασεμιών και σε τροπικές παραλίες δεν περιγράφεται!