Αυτά τα κείμενα γράφτηκαν για ανθρώπους που αγαπώ και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό “Γυναίκα”.

Κανένα δεν είναι κατασκευασμένο, και η γλωσσική τους ακράτεια είναι αποτέλεσμα της άκρατης αγάπης, που δεν έχει άλλο τρόπο να φωταγωγηθεί και να επιδείξει την αίγλη της.

Βεβαίως και αντιφάσκω από σελίδα σε σελίδα. Γιατί αυτό μου επιβάλλει ο μεταβολλόμενος εαυτός μου. Και επίσης γιατί όλες οι θέσεις ζωής που υποστηρίζω με πάθος θα μου δημιουργούσαν μεγάλο ζόρι αν με εμπεριείχαν.

Έτσι, με τον καιρό κατάλαβα, γράφοντας αυτά τα κείμενα, πως η ειλικρίνεια της στιγμής δεν συνιστά αλήθεια.