ΑΡΗΣ: Τίτα…;

ΤΙΤΑ: Ναι;

ΑΡΗΣ: Εσύ θυµάσαι από πριν να γεννηθείς άµα ήξερες ότι θα γινόσουνα κορίτσι;

ΤΙΤΑ: Όχι.

ΑΡΗΣ: Θυµάσαι άµα διάλεξες εσύ τι θα γίνεις;

ΤΙΤΑ: Όχι, δε θυµάµαι… Εσύ θυµάσαι;

ΑΡΗΣ: Ούτ’ εγώ! Άρα µπορεί και να µην το διαλέξαµε εµείς!

ΤΙΤΑ: Ναι, µπορεί!

ΑΡΗΣ: Άρα αφού δεν το διαλέξαµε εµείς… γιατί µαλώναµε;

ΤΙΤΑ: ?εν ξέρω… (Παύση) Κι άµα το διαλέξαµε; Πάει να πει πως πρέπει να µαλώνουµε;

ΑΡΗΣ: Ε; (το σκέφτεται) Όχι… ?ίκιο έχεις! Και πάλι δεν πρέπει!