ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ο θάνατος είναι μια από τις ανθρώπινες εμπειρίες που (με τη γλώσσα του Wittgenstein) «δεν συλλαμβάνεται με την περί γεγονότων (τη factual) γλώσσα, επειδή ακριβώς η αξία της βρίσκεται πέρα από τον κόσμο των γεγονότων». Η αξία μιας γλώσσας «καθαρμένης από κάθε ίχνος του Διαφωτισμού» κρίνεται και διαβαθμίζεται με κριτήρια διαφορετικά από την αποδεικτική της πειθώ, την επιστημονική της συνέπεια. Κρίνεται από την αποτελεσματικότητά της να ιδρύει σχέση, όχι να μεταφέρει πληροφορίες.

ΑΠΟΣΠΑΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ

«…Τον δικό μου θάνατο δεν τον γνωρίζω, δεν έχω εμπειρία δικού μου θανάτου. Κατανοώ (διαπιστώνω) τον θάνατο τού έναντι άλλου από τις πληροφορίες που μου παρέχουν οι αισθήσεις μου. Προβάλλω τις πληροφορίες μου στην περίπτωσή μου: τις ταυτίζω αναλογικά (αχρονολόγητες) με τη γνωστική βεβαιότητα της υπαρκτικής μου περατότητας, και έτσι γνωρίζω (συνειδητοποιώ) την αλήθεια ότι είμαι θνητός. Όμως, είναι διαφορετικό γεγονός η κατανόηση της θνητότητας και άλλο η γνώση του θανάτου…»