Κάπου στο Κολωνάκι. Ένας παπάς με τον διαταραγμένο γιο του και την ακτιβίστρια κόρη του προσπαθούν να διαχειριστούν την καινούργια πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται το καλοκαίρι του 2015 στην Αθήνα. Μεσοτοιχία, μία παιδίατρος προσπαθεί ν’ αποτρέψει την αυτοκτονία της κόρης της με τη βοήθεια της αδερφής της. Όλοι ανεπιστρεπτί αντιμέτωποι με την προσωπική τους αλήθεια. Ο Γιαπωνέζος τι δουλειά έχει ανάμεσά τους;

“Ο Αθερίδης ξέρει να γράφει θέατρο και αυτό φαίνεται στις επιμέρους σκηνές. Αν τις δεις αυτόνομα χαίρεσαι και τον λόγο, και τον ρυθμό τους, και τις εντάσεις, και τη γνώση των ψυχολογικών μηχανισμών αιτίων και κινήτρων. Τα πρόσωπα που κυκλοφορούν στη σκηνή έχουν αυτά καθ’ εαυτά μια ενδιαφέρουσα σκηνική βιογραφία και ιδιάζοντα ψυχισμό που διατρέχει το διάνυσμα: κυνισμός, ειρωνεία, πάθος, ιδιομορφία, εξέγερση, παθητικότητα, επιθετικότητα, αγάπη για ζωή, ροπή προς αυτοκαταστροφή, πίστη και απιστία”.