Μυθιστόρημα

Η ιστορία της Ισμήνης και του Γιάννη ξεκινά ήδη από τον γάμο των γονιών τους. Εκείνοι άλλα ονειρεύονταν και σχεδίαζαν και αλλιώς εξελίχτηκε η κοινή ζωή τους, ο “έγγαμος βίος”.

Ένας αυταρχικός πατέρας και μια υποταγμένη μητέρα, εγκλωβισμένοι και παγιδευμένοι στον μικρόκοσμό τους, στις ατομικότητές τους, δεν μπόρεσαν να λειτουργήσουν ως γονείς και να δημιουργήσουν μια αληθινή οικογένεια. Έτσι, επηρέασαν  ανεπανόρθωτα τις ευαίσθητες ψυχές των δυο παιδιών τους. Η Ισμήνη, πιο δυνατή, είναι αυτή που αγωνίζεται ασταμάτητα και δεν τα εγκαταλείπει στις δυσκολίες της ζωής, ακόμα και όταν αυτές υπερβαίνουν τις αντοχές της.

Ο Γιάννης, ο κεντρικός ήρωας, βιώνει με διαφορετικό τρόπο από την παιδική του ηλικία τη σκληρότητα στην αθώα του ψυχή. Ζει στο περιθώριο, τραυματισμένος σωματικά και ψυχικά. Εγκαταλείπει τα όνειρα του και τις φιλοδοξίες του και αυτοτιμωρείται ζώντας στον κόσμο των ναρκωτικών και της παρανομίας, επειδή πιστεύει ότι έτσι θα απαλλαγεί από το παρελθόν του. Μοναδικό του στήριγμα η Ισμήνη, με τη γνήσια αδελφική αγάπη, αλλά και την αγάπη προς τον πονεμένο συνάνθρωπο.

Η ανεκτίμητη βοήθειά της θα οδηγήσει τον Γιάννη σε άλλα μονοπάτια, της ελπίδας, του έρωτα, της δημιουργίας, της δίψας για ζωή, της αυτοβελτίωσης και του φωτός. Η αγάπη θα μετουσιώσει τον πόνο αποδεικνύοντας ότι οι κατάρες μπορούν να γίνουν ευλογίες.