Ηµερολόγια, όνειρα και επιστολές αναδεύονται στον βυθό της αποσπασµατικής και ηµιτελούς γραφής του Φραντς Κάφκα (1883-1924)· ηµερολόγια, όνειρα και επιστολές αποτελούν την πρώτη ύλη αυτού του φυγόκεντρου µυθιστορήµατος. Όλη η αφήγηση ξετυλίγεται γύρω από την απροσδιόριστη φιγούρα µιας ερευνήτριας· σκοτεινή πνευµατίστρια, εµµονική αναγνώστρια του Τσεχοεβραίου, παθιασµένη ηρωίδα µιας ασχηµάτιστης ιστορίας του – µια γυναίκα που κόβει και ράβει σελίδες και µέρες του συγγραφέα του Πύργου προσπαθώντας να αφουγκραστεί, µέσα σ’ έναν κυκεώνα καφκολογίας, αυτό που διαφεύγει: την καφκική σιωπή. Στοιχεία νουάρ, παρωδίας, δοκιµίου, θεάτρου και ποίησης συµφύρονται σ’ ένα περιστρεφόµενο αναλόγιο (µορφική σκαλωσιά του βιβλίου), συνθέτοντας µια ρευστή πρόζα που µεταµορφώνει, διαδοχικά, την αγωνία του κενού σε αγωνία της ανάγνωσης, σε αγωνία της πλοκής, σε αγωνία της ύπαρξης. Τέσσερα χρόνια πριν συµπληρωθεί ένας αιώνας από τον θάνατο του σηµαντικότερου ίσως συγγραφέα του 20ού αιώνα, αναµφίβολα πάντως του επιδραστικότερου, η Ερευνήτρια ξαναπιάνει το νήµα της αυτοπροσωπογραφίας ενός άλλου· οικείο αφηγηµατικό κάτοπτρο στην άτυπη τετραλογία του συγγραφέα (Το µέλι και η στάχτη του Θεού, 2002, Ελληνική αϋπνία, 2004, Το κίτρινο σκυλί, 2009, Πορφυρά γέλια, 2010). Ο Μισέλ Φάις (Κοµοτηνή, 1957), ανά διαστήµατα, γράφει, φωτογραφίζει, πεζοπορεί.