…Τό πρόβλημα τῆς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι πλέον πολυτέλεια γιά τή θεολογία. Ἡ ραγδαία ἐπιδείνωση τῆς σχέσεως τοῦ ἀνθρώπου μέ τό φυσικό του περιβάλλον παίρνει πλέον ἐφιαλτικές διαστάσεις. Ὅσοι τυχόν ἀφήνουν τό ζήτημα αὐτό στήν ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ καί μόνον, παραβλέπουν καί ὑποτιμοῦν τή σημασία τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας καί εὐθύνης. Ὁ Θεός θά ἀπαιτήσει λόγο ἀπό τούς ἀνθρώπους γιά τήν τύχη τοῦ ὑλικοῦ κόσμου, τόν ὁποῖο τούς ἔχει παραδώσει «ἐργάζεσθαι καί φυλάσσειν» (Γεν. 2, 15).

…Τό βιβλίο αὐτό, χωρίς νά ἀφίσταται καθόλου τῶν ἀξιώσεων σοβαρῆς θεολογικῆς μελέτης, ἀποβλέπει σέ ἕνα εὐρύτερο κοινό, τό ὁποῖο στοχάζεται θεολογικά καί φιλοσοφικά, καί περιμένει ἀπό τήν ὀρθόδοξη θεολογία ἕναν πειστικό λόγο, πού θά συντελέσει στή διαμόρφωση τοῦ ἤθους καί τῆς νοοτροπίας ἐκείνης πού θά ἀποτελοῦσε τήν ἐναλλακτική λύση τόσο ἔναντι τοῦ τεχνολογικοῦ πολιτισμοῦ, τῶν σύγχρονων δυτικῶν κοινωνιῶν μας, πού καταστρέφει ἀλόγιστα τό φυσικό μας περιβάλλον, ὅσο καί ἑνός παγανισμοῦ πού ἐπιδιώκει πλέον φανερά νά δώσει αὐτός τή λύση στά ἀδιέξοδα τῆς οἰκολογικῆς μας κρίσεως.