Στο Κίλμορ Κόουβ έχει χαράξει η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου. Η βροχή έχει τυλίξει το γκρίζο πέπλο της γύρω από την πλάση ενώ βροντές, αστραπές και μπουμπουνητά ταράζουν τη σιγαλιά του ορμίσκου. Μόνο που δεν πρόκειται για καταιγίδα: είναι η ομοβροντία κανονιοβολισμών που ξερνούν τα οχτώ πύρινα στόματα του Μέρι Γκρέι, του θρυλικού πλοίου του καπετάνιου Σπένσερ. Είναι η ώρα της τελικής αναμέτρησης και τα αδέλφια Κόουβναντ βρίσκονται αντιμέτωπα με τον φοβερότερο εχθρό όλων. Ο Οδυσσέας Μουρ, ο μόνος που θα μπορούσε να τον νικήσει, έχει εξαφανιστεί… Αυτό είναι το δωδέκατο βιβλίο του συγκλονιστικού έπους του Οδυσσέα Μουρ. Η Τζούλια σύρθηκε πάνω στον τοίχο και προχώρησε δυο βήματα ακόμη. Πέρασε μπροστά από το ομοίωμα ενός πιθήκου και κοίταξε από τη γωνία: κι άλλες πεταλούδες καταγής και ένα φως που αναβόσβηνε, αποκαλύπτοντας το σώμα ενός πελώριου βαλσαμωμένου πλάσματος πίσω από μια μισόκλειστη πόρτα… Ένα τριχωτό χέρι της έκλεισε άξαφνα το στόμα, τραβώντας την προς τα πίσω. Η Τζούλια γούρλωσε τα μάτια, δοκίμασε να φωνάξει, μα δεν τα κατάφερε. Προσπάθησε να απελευθερωθεί, αλλά τη χτύπησε κάτι σκληρό και συνάμα πολύ βαρύ.