Ένα θεατρικό έργο καλά δομημένο, με έξυπνο εύρημα την προβατίνα… δίνει ανάγλυφη την εικόνα μιας ελληνικής πραγματικότητας που φτάνει μέχρι τις μέρες μας, με μικρές αλλαγές επί της ουσίας.
Ο οικογενειακός μικρόκοσμος που περιγράφεται είναι συχνά η πρώτη αρνητική επιρροή στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του κάθε παιδιού. Το άλλο μισό είναι η παιδεία, ατομική και κοινωνική, που δεν υπάρχει σήμερα, ούτε υπήρξε στη νεότερη Ελλάδα.
Με σατιρικό χιούμορ και ρεαλιστική απλότητα, περιγράφεται αυτό το κλειστό ιδιωτικό «κύκλωμα» που λέγεται οικογένεια, όπως ακριβώς είναι – αλλά θα όφειλε να μην είναι. Μέσα από τις συμβατικές σχέσεις τεσσάρων ασύμβατων χαρακτήρων, βλέπουμε τον στραβό δρόμο που ακολούθησαν και τα αδιέξοδά τους προς την ευτυχία. Αυτά τα αδιέξοδα με έναν τρόπο τα περνάνε και στα παιδιά τους, κι αυτό είναι ακόμη χειρότερο, διότι τα προετοιμάζουν κι αυτά για τη δυστυχία τους. Στο τέλος οι ήρωες μέσα από τον εγωισμό τους, και την «αποδεκτή» υποκρισία, δέχονται συμβιβασμούς, προκαταλήψεις και ανοησίες διάφορες, που καταδικάζουν τη ζωή τους. Και το επαναλαμβάνουν τροφοδοτώντας με τα ίδια λάθη και με μια πίεση… τα παιδιά τους, για να βρουν μέσα από αυτά εκείνο που δεν βρήκαν οι ίδιοι στη ζωή τους.
Ο συγγραφέας έχει καταφέρει με χιούμορ να περάσει ένα σημαντικό μέρος αυτών των γνώριμων δραματικών καταστάσεων, να παντρέψει το «τραγικό» με το «κωμικό». Δεν είναι εύκολο!
Κώστας Σιμενός
ηθοποιός – συγγραφέας