Καστέλλα, Πειραιάς, Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος.
Η Άννα Αυγερινού γεννιέται στην κατοχική Καστέλλα, σε μια φτωχή και πολύτεκνη οικογένεια που συνδέεται με τη συλλογική συνείδηση του φόβου και φέρει τα τραύματα του πολέμου.
Η Κασσάνδρα Βενιέρη χάνει τους γονείς της εξαιτίας ενός γραφειοκρατικού λάθους κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του Πειραιά και μεγαλώνει σε ένα σκληρό μεταπολεμικό οικοτροφείο.
Ο Ανδρέας Δάβης, ο ισχυρός απόγονος μιας αγγλοελληνικής ναυτικής δυναστείας, εισχωρεί στις ζωές τους με ακραίους ρόλους.
Η μοίρα, οι πεποιθήσεις, η βαριά κληρονομιά θα γράψουν την ιστορία τους. Κληροδοτημένες αμαρτίες γονέων θα στήσουν ένα σκηνικό αρχαίας τραγωδίας. Όλα θα γίνουν για έναν σκοπό, θέλοντας να οδηγήσουν σε ένα πεπρωμένο που ζητάει αγάπη. Σ’ αυτόν τον πόλεμο που μαίνεται αδιάλειπτα, όλοι προσπαθούν να ευτυχήσουν. Άραγε θα διανύσουν το ταξίδι της ζωής τους με τη δύναμη του φόβου ή με τη δύναμη της αγάπης; Ποιος θα νικήσει και ποιος θα ηττηθεί; Ποιοι θα βρουν την αλήθεια και πόσοι θα παραμείνουν στην ψευδαίσθηση;
Θύτες, θύματα και σωτήρες. Φως και σκοτάδι. Μοίρα και πεπρωμένο. Και η ζωή να συνεχίζεται σε ατέρμονους κύκλους μέχρι κά­ποιος να βρει την τόλμη να ακούσει τ’ αστέρια που μιλούν μόνο μέσα στη σιγή. Να βρει το θάρρος να αντιληφθεί πως, όταν σιωπούν τ’ αστέρια του, χρειάζεται να ησυχάσει και να αφουγκραστεί. Γιατί τότε είναι η στιγμή που του δείχνουν την αλήθεια. Αυτή που έχει ξεχαστεί μέσα στον θόρυβο του νου.

Τα γεγονότα αληθινά, οι ήρωες φανταστικοί και συνάμα πραγματικοί. Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι μέσα στο πέρασμά τους.