Αποσυρμένος στο Καρπενήσι, σε μια εκούσια σύντομη παύση από τα καθήκοντά του, ο ιδιόρρυθμος Αστυνόμος θα αναγκαστεί να επιστρέψει στη δράση για χάρη μιας δεκαπεντάχρονης και της γιαγιάς της, που ζητούν τη βοήθειά του. Ο φόνος που θα κληθεί να εξιχνιάσει έχει πίσω του ένα καλά θαμμένο μυστικό, και για να το φέρει στο φως ο Απτόσογλου θα χρειαστεί να ξεμπερδέψει νήματα που μπλέκουν τις οικογενειακές του μνήμες και τον γενέθλιο τόπο του, τη Θεσσαλονίκη, με το Ολοκαύτωμα και τον Εμφύλιο. Η Νίνα, που κατόρθωσε να επιβιώσει στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο αμφίθυμος Σίμος, ο μελαγχολικός γιος τους Χάρης και η απρόβλεπτη εγγονή τους Σοφία, εμπλέκονται με τα αδυσώπητα γεγονότα του πολέμου, του ακραίου διχασμού, του μίσους και της απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής που χαρακτήρισαν τα μέσα του εικοστού αιώνα. Μια περιπέτεια που εκκινεί από τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός αστυνομικού μυστηρίου καταλήγει σε περιπέτεια υποψιασμένων και ανυποψίαστων προσώπων με την Ιστορία. Στο κέντρο της δεν αργεί να φτάσει η πρόκληση ενός ακόμη ορίου, αυτού που διακρίνει την αποστροφή προς τον αποκτήνωση του ανθρώπου από τη νοσταλγία της με κίνητρο την εκδίκηση. Στο μυθιστόρημα του Τάσου Παπαναστασίου το μοτίβο whodunnit γίνεται το πρόσχημα για να συζητηθεί το αδυσώπητο ερώτημα: Ποιος αντέχει να μη γίνει μέρος του Κακού, αν αυτό θα τον κρατήσει ζωντανό;