«Οι ναζί µπορούν να µας πάρουν τα πάντα, µα όχι τις αναµνήσεις µας, ούτε και τη λαχτάρα µας να τις αφηγηθούµε, να τις µοιραστούµε µ’ αυτούς που αγαπάµε. Μπορούν να αρπάξουν τις φωτογραφίες µας, να καταστρέψουν τα κάδρα που κεντήσαµε µε αγάπη, να κρύψουν τα βιβλία µας, να κλέψουν όλα τα αντικείµενα της ζωής µας, αλλά δεν µπορούν να µας εµποδίσουν να σκεφτόµαστε και να θυµόµαστε, τουλάχιστον όχι όσο είµαστε ζωντανοί…» Θεσσαλονίκη, 1943.

Οι Ες Ες έχουν καταφτάσει στην πόλη µε σκοπό να εξοντώσουν τη µεγάλη και πλούσια εβραϊκή κοινότητα που ζει εκεί εδώ και αιώνες, απελαύνοντας όλες τις οικογένειες και κλέβοντας τις περιουσίες τους. Ενώ τα τρένα φεύγουν αδιάκοπα µε προορισµό την Πολωνία και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στη Θεσσαλονίκη, ρηµαγµένη από το ναζιστικό µένος, δύο ιστορίες κυλούν παράλληλα.

Η ιστορία της Χάννα και του Γιοσέφ, δύο δεκαπεντάχρονων παιδιών που ζουν στο γκέτο της Καλαµαριάς και αναζητούν µια σανίδα σωτηρίας για να ξεφύγουν από τη βία και τις θηριωδίες των ναζί, και η ιστορία του Ιταλού πρόξενου Γκουέλφο Ζαµπόνι και του λοχαγού Λουτσίλλο Μέρτσι, οι οποίοι κόντρα στον χρόνο αγωνίζονται να σώσουν όσο περισσότερες ανθρώπινες ζωές µπορούν.

Ένα συγκλονιστικό µυθιστόρηµα που βασίζεται σε πραγµατικά γεγονότα και µεταφέρει το µήνυµα της ελπίδας, της ανθρωπιάς και της έµπρακτης αλληλεγγύης.