Ο σύγχρονος άνθρωπος που θα θελήσει να διαβάσει ή να µελετήσει την Ιστορία του Θουκυδίδη θα διαπιστώσει ότι το έργο αυτό είναι η πνευµατική κληρονοµιά που άφησε ένας παρατηρητής µε εκπληκτική οξυδέρκεια, ένας ερµηνευτής των γεγονότων µε αυστηρή αντικειµενικότητα και εξαιρετική διορατικότητα και ταυτόχρονα ένας µεγάλος τεχνίτης του λόγου. Στο έργο του όλα είναι τέλεια διαρθρωµένα: κάθε λέξη, κάθε φράση, κάθε παρατήρηση, ακόµα και παράλειψη, συµβάλλει στην παρουσίαση µιας ερµηνείας που θέλησε να προβάλει.

Το δεύτερο βιβλίο της Ιστορίας περιλαµβάνει τα γεγονότα των τριών πρώτων χρόνων του Πελοποννησιακού πολέµου, µε αφετηρία την έναρξη της σύγκρουσης την άνοιξη του 431 π.Χ. Προς το τέλος της διήγησης των γεγονότων του πρώτου χρόνου ο ιστορικός τοποθετεί τον περίφηµο «Επιτάφιο». Ακολουθούν η συγκλονιστική περιγραφή του φοβερού λοιµού, ο τελευταίος λόγος του Περικλή, η περιγραφή της προσωπικότητάς του και ο απολογισµός της αθηναϊκής πολιτικής. Το βιβλίο τελειώνει µε τις ναυτικές συγκρούσεις των δύο αντιπάλων και τις διπλωµατικές επαφές της Αθήνας µε τη Σπάρτη.

Η εργασία αυτή µε την προσεγµένη και υπεύθυνη µετάφραση και τον αναλυτικό σχολιασµό θα συµβάλει στην κατανόηση του έργου.