Η «ντόλτσε βίτα», όπως τη βλέπει και την κρίνει ένα αυτοδημιούργητο κορίτσι.

Η Κλέλια βρίσκεται ξανά στο Τουρίνο. Σε μια άθλια γειτονιά του γεννήθηκε πριν από τριάντα τόσα χρόνια και το εγκατέλειψε νεότατη, ακολουθώντας τον πρώτο της εραστή. Νιώθει πια πετυχημένη. Πίσω της αφήνει αγωνίες, τρέλες, έρωτες κι όλα τα χρόνια του τελευταίου πολέμου, μα τώρα είναι στη διεύθυνση ενός μεγάλου μοδιστράδικου της Ρώμης. Ανεξάρτητη, με δυνατή θέληση, ξέρει τι αξίζουν οι άντρες – «ακόμα κι οι καλύτεροι» –, διαλέγει και δε δεσμεύεται.
Επιστρέφοντας στο Τουρίνο, μπαίνει γρήγορα στον κύκλο της πλούσιας κοινωνίας, που πασχίζει να διασκεδάσει την πλήξη της. Τέσσερις κοπέλες κυριαρχούν σ’ αυτό το περιβάλλον. Οι ερωτικές εμπειρίες τους είναι επιδερμικές, με έντονη τη γεύση της παρακμής. Η ανικανοποίητη δίψα της πιο νέας από τις τέσσερις για έναν κόσμο ιδανικό, με αγνές και τίμιες σχέσεις, θα οδηγήσει σε τραγωδία.

Η νουβέλα του Τσέζαρε Παβέζε πρωτοπαρουσιάστηκε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το 1969 από τις εκδόσεις Κέδρος στη μετάφραση του Στρατή Τσίρκα, την οποία παραδίδουμε και στους σημερινούς αναγνώστες.

Στις Κοπέλες μόνες βασίστηκε η ταινία του Μικελάντζελο Αντονιόνι Le amiche (στα ελληνικά: Οι φίλες ή Οι τέσσαρες ερωμένες).