Η Μακρόνησος, ως γνωστόν, λειτούργησε ως στρατόπεδο “αναµόρφωσης” κοµµουνιστών. Ως τόπος όπου ασκήθηκε βία από τους “ορθοφρονούντες” κυβερνήτες της χώρας για την ιδεολογία, την πίστη και τις αρχές δεκάδων χιλιάδων πολιτικών κρατουµένων. Τα αναρίθµητα σε φρίκη µαρτύρια που υπέστησαν οι µεταφερόµενοι, για να ανανήψουν εκεί, κοµµουνιστές και µη, µε τη συνδροµή των “αρχιτεκτόνων” του νέου “Παρθενώνα”, καθιερώνουν το νησί σε ένα σύµβολο αντίστασης κατά της βίας, µε εµβέλεια εθνική και παγκόσµια. Εντάσσοντάς το στο πλέγµα των φρικωδών στρατοπέδων συγκέντρωσης διεθνούς εµβέλειας, όπως τα Νταχάου, Άουσβιτς, Μαουτχάουζεν, και σήµερα το Γκουαντάναµο.