Γιατί στον κόσµο υπάρχουν ανεπτυγµένοι και υπανάπτυκτοι, πλούσιοι και φτωχοί; Γιατί υπάρχουν “έχοντες” και άλλοι που ανέχονται ανοχή µεγάλη; H πραγµάτευση του ερωτήµατος γίνεται στο επίπεδο συνόλων, κοινωνιών και όχι µονάδων ή νοικοκυριών, και τίθεται όταν τα προαναφερθέντα σύνολα αρχίζουν τις συναλλαγές.

Στο παρόν βιβλίο επιχείρησα την αναπαραγωγή της γνώσης µε την οποία ενστερνίζοµαι και αντιλαµβάνοµαι τον κόσµο. Ως εκ τούτου, δεν αποφεύγω τα συµπεράσµατα ή την πρόδηλη αιώρησή τους! Σε καµιά των περιπτώσεων όµως τα συµπεράσµατα αυτά δεν πρέπει να εκληφθούν ως διδαχές, διότι η ιστορία (οικονοµική εδώ) δεν διδάσκει, παρά µόνον εποπτεύει τον παρελθόντα χρόνο· δηλαδή τακτοποιεί το παρελθόν µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρόσληψης που διαµορφώσαµε και διαµορφώνουµε από την κοινωνία στην οποία έλαχε να γεννηθούµε, όποτε γεννηθήκαµε, τις συνθήκες στις οποίες µεγαλώσαµε, τα σχολεία όπου φοιτήσαµε ή που αρνηθήκαµε, τάχα ανυπότακτοι και για τους δικούς του λόγους ο καθένας, τα γράµµατα που µάθαµε ή δεν µάθαµε.

Εάν αναζητείτε, µέσα από την εξιστόρηση του χρόνου και την όποια τακτοποίηση προηγήθηκε, να βρείτε απαντήσεις για το “τι µέλλει γενέσθαι”, δυστυχώς ατυχήσατε.