“Τι δεν είναι αυτό το βιβλίο: δεν είναι εγχειρίδιο Ηθικής για μαθητές λυκείου, δεν περιέχει πληροφορίες για τους σπουδαιότερους συγγραφείς και τις σημαντικότερες τάσεις της ηθικής θεωρίας μέσα στους αιώνες, ούτε πρόκειται για συνταγολόγιο ηθικοπλαστικών απαντήσεων στα καθημερινά προβλήματα που βρίσκει κανείς στις εφημερίδες και συναντά στο δρόμο… Αυτό το βιβλίο είναι ένα βιβλίο! Προσωπικό και υποκειμενικό, όπως η σχέση γονιού και παιδιού, η πιο συχνή και αναπόφευκτη απ΄όλες τις σχέσεις. Είναι σχεδιασμένο και γραμμένο για να το διαβάζουν οι έφηβοι: πιθανόν να έχει να διδάξει πολύ λίγα στους δασκάλους τους. Στόχος του δεν είναι να κατασκευάσει πολίτες που να σκέφτονται “καλά” (και βέβαια, σε καμιά περίπτωση πολίτες που να σκέφτονται άσχημα), αλλά να ενθαρρύνει την εξέλιξή τους σε ανθρώπους που θα σκέφτονται ελεύθερα”.