Όλες οι πόλεις έχουν ψυχή. Μερικών όμως είναι μαύρη –και φονική.

Ο Μπεν Λόγκαν θα φτάσει μέσα στη βροχερή βραδιά στο Φόλσβιλ του Κεντάκι, μια γραφική κωμόπολη αγκαλιασμένη από έναν ήρεμο ποταμό: το ιδανικό ησυχαστήριο για έναν Νεοϋορκέζο ντετέκτιβ, κουρασμένο από το ασταμάτητο κυνήγι απαγωγέων και δολοφόνων μικρών παιδιών.

Το Φόλσβιλ φαντάζει πραγματικός παράδεισος. Το μπαρ στη Μέιν Στρητ είναι άψογο, το εστιατόριο σερβίρει το καλύτερο φαγητό της πολιτείας, η ιδιοκτήτρια της πανσιόν είναι ελκυστική και το χαμόγελό της ακαταμάχητο. Όλα θα ήταν ειδυλλιακά, αν δεν είχε εξαφανιστεί εδώ και τέσσερα εικοσιτετράωρα εκείνο το κορίτσι.

Το απόσπασμα που θα οργανωθεί θα βρει τελικά την Όμπρεϊ Χάρισον, αλλά θα τη βρει νεκρή, εγκλωβισμένη σε μια φυσική παγίδα των βράχων έξω από την πόλη. Παρά τη σιγουριά του τοπικού σερίφη για το αντίθετο, ο νεοφερμένος ντετέκτιβ είναι βέβαιος πως δεν πρόκειται για ατύχημα. Γιατί πριν πεθάνει η Όμπρεϊ Χάρισον προσπάθησε να κόψει μόνη το ίδιο της το πόδι. Με έναν ελβετικό σουγιά.

Πολύ σύντομα θα φανεί πως στο Φόλσβιλ υπάρχουν μυστικά και ένα παρελθόν που όλοι θέλουν να το κρατήσουν θαμμένο. Ο Μπεν Λόγκαν, όμως, δε θα ησυχάσει μέχρι να βρει το δολοφόνο του κοριτσιού.

Θα το πάει στα άκρα.