Διαλέξαμε τις μέρες μας
μια μια
– άλλες με φλόγα ντυμένες
κι άλλες με του γαλήνιου νερού
το βάθος ολόγιομες –
αξόδευτος μη μείνει
ο χρόνος μας
και ο καιρός μας φτωχός.
Έτσι, για να ξανανθίσει
στο αίμα μας
της ζωής το βασίλειο,
στεφανωμένο ουρανό
κι ακατάβλητο να γενεί
της σπουδής μας το έργο
και τον ρυθμό του να βρει
πάνω στη γη.