Ο νεαρός Μισέλ, που έχει μεγαλώσει σε πουριτανικό περιβάλλον, είναι δέσμιος άπειρων ηθικών καταναγκασμών. Βαριά άρρωστος, ξαναβρίσκει την υγεία του κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Αφρική, όπου και καταλαμβάνεται από μια σφοδρή επιθυμία να γευτεί όλες τις απολαύσεις της ζωής. Επιστρέφοντας μαζί με τη γυναίκα του, τη Μαρσελίν, σ’ εκείνη την αφρικανική γη που αφυπνίζει και διεγείρει τον αισθησιασμό του, δε χάνει την ευκαιρία ν’ απελευθερωθεί από κάθε μορφή συμβατικότητας. Νιώθει τη διεστραμμένη ευχαρίστηση να γίνει ο προστάτης και φίλος ενός μικρού Αραβα, του Μοχτίρ, στον οποίο διακρίνει, με χαρά, μια ροπή προς την κλοπή. Ο Μισέλ συνειδητοποιεί ότι ο ίδιος στερείται κάθε έννοιας ηθικής και ωθούμενος από έναν επικίνδυνο μυστικισμό, θα διαπράξει ένα πραγματικό έγκλημα: βλέποντας πόσο ολέθριο είναι το αφρικανικό κλίμα για την υγεία της γυναίκας του, δεν καταβάλλει καμιά προσπάθεια για να τη σώσει. Αντιθέτως μάλιστα: ο Μισέλ θ’ αφήσει συνειδητά τη Μαρσελίν ν’ αγνοεί τη σοβαρότητα της αρρώστιας της. Και μετά το θάνατό της, θ’ απελευθερωθεί οριστικά από τα τελευταία του δεσμά, τα δεσμά της στοργής και της αφοσίωσης.