«Αυτή η πόλη ήταν μια παροικία του άγνωστου, σημαδεμένη με το ιστορικό αποτύπωμα ενός χρόνου που κινείται με άλλες ταχύτητες, ένας τόπος υποθετικός, και γι’ αυτό ίσως η αλήθεια του να ταυτίζεται με τις προσωρινές διαψεύσεις της μυθοεικόνας που κουβαλούσαμε από μακριά».

O συγγραφέας μάς ταξιδεύει στο Μέγα Σινικόν Τείχος, στην Απαγορευμένη Πόλη, στα Θερινά Ανάκτορα των αυτοκρατόρων αλλά και στην πλατεία Τιανανμέν, στο Μαυσωλείο του Μάο και στους τόπους της καθημερινής ζωής των κατοίκων του Πεκίνου. Παράλληλα ξεδιπλώνεται η αφήγηση του μύθου αυτής της μαγικής πόλης μέσα από το διάλογο του ρόδου, που συμβολίζει τη Μνήμη και τη σκέψη της Δύσης, με το λωτό, που αντιπροσωπεύει τη Λήθη και τη σοφία της Ανατολής.