Στο μονόπρακτο «Σολωμός – Άστραψε φως», ένας νέος άντρας, βυθισμένος στον κόσμο των σολωμικών χειρογράφων, πασχίζει να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου, όταν δέχεται την επίσκεψη μιας φασματικής Γυναίκας. Στον μονόλογο «Καρυωτάκης – Ο “Φαίδων” στη λάσπη», ο ίδιος ο ποιητής εμφανίζεται ως δραματικός ρόλος. Ο Στρατής Πασχάλης συνθέτει δύο θεατρικά έργα, βασισμένος σε κείμενα των δύο κορυφαίων ποιητών, ποιητικά και πεζά, καθώς επίσης σε αποσπάσματα από αλληλογραφία, επίσημα έγγραφα και δημοσιεύματα, και παραδίδει μια στερεή δραματουργία με την προτροπή «να ξαναρχίσει από την αρχή η ιστορία της σκηνικής μαγείας, ακόμα και σε καιρούς αποδόμησης».