… Το βιβλίο αυτό μοιάζει προς αμφορέα διακοσμημένο με ποικίλες παραστάσεις, που έπεσε κι έγινε κομμάτια. Ένα αδέσποτο θραύσμα το καθένα τους, δίχως να παραπέμπει κατ’ ανάγκην σε κάποιο άλλο από τα κομμάτια του αμφορέα. Ίσως έτσι να είναι καλύτερα: όσο ο διακοσμημένος αμφορέας παρέμενε ακέραιος, διατρέχαμε πάντοτε τον κίνδυνο να χαθεί η ματιά μας μέσα στο πλέγμα των αλλεπάλληλων εικόνων του, σε αντίθεση προς τα θραύσματά του, που το καθένα τους, καθώς μας υποχρεώνει να επικεντρώσομε το βλέμμα μας επάνω του, λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός τούτης ή εκείνης της λεπτομέρειας του αμφορέα.