Σήκω! Το Θεό ζητάς; Να τον!
Είναι η πράξη, η γιομάτη σφάλματα, ψαχουλέματα, επιμονή κι αγώνα.

Θεός είναι όχι η δύναμη που βρήκε την αιώνια ισορροπία, μα η δύναμη που σπάζει αιώνια την κάθε ισορροπία, ζητώντας όλο κι ανώτερη.
Και βρίσκει το Θεό και δουλεύει μαζί του όποιος με την ίδια μέθοδο, στο στενό του κύκλο, αγωνίζεται και προχωρεί.

Σήκω, κατέβα με τους ανθρώπους, μάθε να τους αγαπάς και να τους σκοτώνεις, ο έρωτας είναι σέβας, αγάπη και σιχαμός.
Μην περιμένεις να γεννήσεις τίποτα μοναχός σου. Θα υψωθείς μόνο παλεύοντας με τους ανθρώπους, ελεώντας, μισώντας τη δύστυχη καρδιά μας.
Να ’ρθεις με όλες σου τις αδυναμίες, τις λιποψυχιές και τις χίμαιρες, αλάκερος. Θα καθαρίσεις παλεύοντας.
Τι περιμένεις;
Ο εχτρός περνάει τα στενά, πατάει τα σπίτια μας και τις καρδιές μας.
Κατέβα, διάλεξε κι εσύ το μετερίζι σου και χτύπα.
Ο εχτρός είναι ο Θεός με τα ράσα και με το κομποσκοίνι, ο άπλυτος, ανύπαντρος και τεμπέλης!