Το Τέχνη και Ψευδαίσθηση είναι ένα από τα πιο εμπνευσμένα βιβλία τεχνοκριτικής και θεμελιώδες έργο αναφοράς για τη μελέτη της απεικόνισης.

Η απάντηση στο ερώτημα «Τι είναι αυτό που αποκαλούμε ύφος ενός καλλιτέχνη;» δεν είναι απλή. Ο Ε.Η. Gombrich, αξιοποιώντας την οξυδέρκειά του αλλά και τις τεράστιες γνώσεις του σε θέματα ιστορίας και ψυχολογίας της εικαστικής αναπαράστασης, προσεγγίζει μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα. Προσπαθώντας να αποδείξει ότι η πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ό,τι συνήθως νομίζουμε, ο Gombrich εξετάζει, αμφισβητεί και επαναξιολογεί παλαιότερες και πιο σύγχρονες απόψεις για την αναπαράσταση και τη «μίμηση», για τον ρόλο των εικαστικών συμβάσεων, για την αφαίρεση, για την απόδοση του προοπτικού βάθους, για την ψευδαίσθηση στις πλαστικές τέχνες. Ο Gombrich διακρινόταν πάντα για την ικανότητά του να αντιλαμβάνεται εις βάθος τα ζητήματα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, θεωρητικά και άλλα. Παράλληλα, δεν έπαψε ποτέ να εκπλήσσεται διαπιστώνοντας την αστείρευτη επινοητικότητα του ανθρώπινου πνεύματος, αλλά και τις λεπτοφυείς διαφορές ως προς τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να προσεγγίζεται η τέχνη από τους δημιουργούς αλλά και από το κοινό.

Η έκτη και οριστική έκδοση (2002) του κλασικού αυτού έργου που πρωτοεκδόθηκε το 1960 συνοδεύεται από νέο Πρόλογο, στον οποίο ο συγγραφέας ιχνηλατεί το ακανθώδες θέμα της σχέσης εικόνας και σημείου.