Λίγες έννοιες παρουσιάζουν ένα τόσο ευρύ πεδίο αφαίρεσης, και ταυτόχρονα η υλική τους υπόσταση γίνεται τόσο άμεσα και καθολικά αισθητή στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής, όσο η έννοια “κράτος”. […] Η εικόνα που έχουμε για το κράτος ποικίλλει ή είναι συγκεχυμένη: ξεκινά από την ακραία προσομοίωσή του σε μια υπέρτατη δύναμη συμβολικής και φυσικής ισχύος και επιβολής και καταλήγει στην αγγελική παράσταση ενός στοργικού υποκειμένου, που αποστολή του έχει την προάσπιση ενός στοργικού υποκειμένου, που αποστολή του έχει την προάσπιση του γενικού συμφέροντος και την προστασία της ζωής, της ασφάλειας, της ευημερίας και της ελευθερίας των πολιτών του. Την ίδια στιγμή […], υπό την επίδραση της σταδιακής όσο και αναπότρεπτης ενοποιημένης, παγκόσμιας οικονομίας της αγοράς και της επανάστασης της ψηφιακής τεχνολογίας, το ίδιο το κράτος αναγκάζεται να μεταμορφωθεί… Αναλαμβάνει νέες αποστολές και λειτουργίες ανταποκρινόμενο στην ανάγκη αντιμετώπισης προβλημάτων πλανητικής διάστασης της ανθρώπινης διαβίωσης, όπως το οικολογικό και ενεργειακό, καθώς επίσης και στην ανάγκη προαγωγής οικουμενικών αξιών, όπως η κοινωνική αλληλεγγύη, η ειρήνη, η δικαιοσύνη και η ίση ελευθερία.