Ο κύριος Σαλίγκαρος Γλιστερός σούφρωνε και τέντωνε βιαστικά το σαλιάρικο κορμί του, αναστενάζοντας και αγκομαχώντας από την αγωνία.

“Αχ, δε θα προκάμω”, σκεφτόταν. “Κρίμα θα είναι να πάει τόση τρεχάλα χαμένη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά θα μείνω και με την απορία γι’ αυτήν την αλλόκοτη πρόσκληση που μου ήρθε στα καλά καθούμενα…”