“Οι περισσότερες από τις περιπέτειες αυτού του χρονικού, συνέβηκαν πραγματικά. Μια-δυο ήταν από προσωπική μου πείρα, τις άλλες έζησαν διάφοροι συμμαθητές μου του σχολείου. Ένα γνωστό μου αγόρι, μου χρησίμεψε για να περιγράψω τον Χοκ Φιν, ενώ τον Τομ Σόγιερ τον δημιούργησα αναπλάθοντας τρία αγόρια που ήξερα. Έκανα, δηλαδή, αυτό που οι αρχιτέκτονες ονομάζουν “συνθετική εργασία”. Οι δεισιδαιμονίες που αφθονούν σ’ αυτή την αφήγηση ήταν κάτι το πολύ συνηθισμένο ανάμεσα στα παιδιά και στους σκλάβους των δυτικών πολιτειών της Αμερικής, την εποχή που διαδραματίζεται αυτή η ιστορία – γι’ αυτό δεν πρέπει να σας ξαφνιάσουν. Γράφοντας αυτό το βιβλίο, είχα σαν κύριο σκοπό να ψυχαγωγήσω τα παιδιά -αγόρια και κορίτσια- μα ελπίζω να το βρουν το ίδιο διασκεδαστικό και οι μεγάλοι, αφού θα τους θυμίσει πώς σκέφτονταν, πώς φέρονταν, και σε τι απίθανες καταστάσεις τύχαινε να μπλεχτούν, καμιά φορά, με την παιδική ανεμελιά τους…”