Είτε σας αρέσει να διαβάζετε στην μπανιέρα ή πάνω από τον ώμο του διπλανού σας, να αφήνετε τα βιβλία σας σε κάποιο βαγόνι του μετρό ή τα χαρίζετε στην καλύτερή σας φίλη, να τα μοιράζεστε με την οικογένειά σας ή μόνο τον σύντροφό σας, είτε συλλέγετε σελιδοδείκτες, σπάνιες εκδόσεις ή βιβλία από δεύτερο χέρι, τότε αυτό το βιβλίο είναι για σας…

Η Ζυλιέτ παίρνει κάθε μέρα το μετρό την ίδια ώρα. Αυτό που της αρέσει περισσότερο απ’ όλα, είναι να παρατηρεί γύρω της όσου διαβάζουν. Την ηλικιωμένη κυρία, τον συλλέκτη σπάνιων εκδόσεων, τον νεαρό που σπουδάζει μαθηματικά, τη νεαρή που βάζει τα κλάματα στη σελίδα 247… Τους κοιτάζει με περιέργεια και τρυφερότητα, νομίζοντας ότι τα αναγνώσματά τους, τα πάθη τους, η διαφορετικότητα της δικής τους ύπαρξης θα μπορέσει να δώσει χρώμα στη δική της που είναι τόσο μονότονη, τόσο προβλέψιμη. Μέχρι την ημέρα που η Ζυλιέτ αποφασίζει να κατεβεί δύο στάσεις νωρίτερα από την κανονική και να πάει στη δουλειά της από έναν άγνωστο δρόμο: ένα βήμα θα της αλλάξει ολότελα τη ζωή.