Να ξαναψάξω για φύτρες σκοταδιού και κόμπους νερού στα βιβλία του Ντοστογέφσκι και του Καμύ.

Να πάρω το μέρος των λέξεων.

Να κάνω βόλτες με εκείνους που βουβάθηκαν τον τελευταίο χρόνο, που δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.

Να πάρω το μέρος της πραγματικότητας.

Να σαλιαρίζω με τον ήλιο όπου τον πετυχαίνω.

Να πάρω το μέρος του ξελογιάσματος.

Να ονειρεύομαι. Να πάρω το μέρος της μαστροπείας.

Να ξαναβάλω βινύλια στο πικάπ. Να πάρω το μέρος των απόντων.

Να κάνω ένα ακόμη μπάνιο στη θάλασσα.

Να πάρω το μέρος της πατρίδας μου.

Να φροντίσω εκείνα τα λουλούδια που έτσι κι αλλιώς δε βγάζουν χειμώνα. Να πάρω το μέρος του αίματος.

Να ζήσω με τις αναθυμιάσεις της επαναστατικότητάς μου.

Να πάρω το μέρος των χαρταετών.

Να συμμαζέψω το ντουλάπι με τα φάρμακα και τα δηλητήρια.

Να πάρω το μέρος των ζωγραφιών.

Να πω την αλήθεια για την πίστη, ψιλοβαρέθηκα…

Να πάρω το μέρος των πολύχρωμων μπαλονιών.

Να ησυχάσω λίγο, παρατράβηξε. Να πάρω το μέρος των παιδιών.

Να χαζεύω στον μεγάλο δρόμο.

Να πάρω το μέρος των παράξενων σχημάτων.

Να πάρω ένα παιχνιδάκι για τη μικρή.

Να πάρω το μέρος της. Οριστικά.