Tο παρόν έργο εξετάζει τη σχέση ονείρου και ομαδικής ανάλυσης επιχειρώντας μια πανοραμική κριτική επισκόπηση των σπουδαιότερων σχετικών θεωριών, αξιοποιώντας δραματικά ένα πλούσιο κλινικό υλικό και αναλύοντας όνειρα που καλύπτουν το μεγαλύτερο φάσμα της ψυχοπαθολογίας. Μέσω όλων αυτών το βιβλίο αναδεικνύει τους τρόπους με τους οποίους, στο πλαίσιο της ομαδικής ανάλυσης, το όνειρο παύει να λειτουργεί ως ενδο-ατομική δημιουργία και επαναποκτά σταδιακά τη μορφή διαπροσωπικής επικοινωνίας και συναισθηματικής εμπειρίας. Υπ’ αυτή την έννοια, το όνειρο συμπίπτει με τη διήγησή του, έτσι ώστε αφενός αποκαλύπτει άγνωστες και γοητευτικές πλευρές αυτού και αφετέρου, υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, διανοίγει νέους δρόμους στη θεραπευτική αντιμετώπιση των νευρώσεων και, κατά μείζονα λόγο, των ψυχώσεων.