Ξεκίνησα τη λίστα το 1992, αμέσως μετά από την πρώτη σου απόπειρα. Για μένα, ήταν μια τυπική μέρα ενός επτάχρονου κοριτσιού.

«Η μαμά ενός επτάχρονου κοριτσιού κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Το κοριτσάκι ξεκινάει μια λίστα με όλα τα υπέροχα πράγματα για τα οποία αξίζει να ζεις… Ενήλικας πια, έρχεται να μας διηγηθεί την ιστορία της. Και την ιστορία της Λίστας. Γιατί, όσο περνάνε τα χρόνια, η Λίστα μεγαλώνει…

Το Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα είναι ένα έργο τρυφερό, ξεκαρδιστικό, συγκινητικό και γεμάτο αισιοδοξία. Ένα έργο-αγκαλιά… […] Καθένας από εμάς έχει την ανάγκη να ακούσει όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, να (ξανα-)βρει τις μικρές χαρές της ζωής, αυτές που τελικά… είναι και οι πιο μεγάλες. Ειδικά σήμερα. Ειδικά εδώ».

Μελίνα Θεοχαρίδου

(από τον πρόλογο της έκδοσης)