Μετά από 1700 χρόνια παρουσιάζεται στην νεοελληνική, το μοναδικό Θεουργικό βιβλίο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, “Περί μυστηρίων” του Ιαμβλίχου. Τεκμήριο ύψιστο της πνευματόδοξης-φυσιολατρικής και ιδεολατρικής Θρησκείας της Φιλοσοφίας των Ελλήνων. Αναφέρεται στους αληθινούς Αρρήτους Λόγους των Αγιωτάτων Ελληνικών Μυστηρίων και στις Μυστηριακές Ιεροπραξίες των Τελετουργίων. Οι Θείοι λόγοι του “Περί μυστηρίων” διδάσκουν την αναγωγή της ψυχής μας στις τάξεις των Θεών διά μέσου της Θεουργίας, η οποία μας απελευθερώνει από τα δεσμά της Ειμαρμένης. Ο Έρως και η συνεύρεση της ανθρώπινης ψυχής μετά των Ελευθέρων Πνευμάτων, οδηγεί εν τέλει στον Απρόσμενο Δημιουργό Θεό, εις το Άρρητο Εν, το καθεαυτό Αγαθόν.