“Έχω ένα μυστικό. Έχω κάτι κρυφό. Μέσα μου ζει ένα ποτάμι”.

Από τη μια όχθη μέχρι την άλλη ζει η καρδιά. Όμως τι γίνεται αν το ποτάμι φουσκώσει και πλημμυρίσει τα πάντα; Ο Γιάννης δεν επιτρέπει σε κανέναν να δει το ποτάμι του. Όχι όπως ο μπαμπάς του, όταν έφυγε ο παππούς για το “μεγάλο του ταξίδι”. Ούτε σαν τη μαμά του όποτε κλαίει από χαρά. Μέσα του βρέχει καμιά φορά. Όμως ποτέ δεν ξεχειλίζει το δικό του ποτάμι. Ώσπου μια μέρα…

Ένα τρυφερό βιβλίο για την ανάγκη των παιδιών να εκφράζουν τη χαρά και τη λύπη τους δίχως ντροπή και ενοχές.