σε φιλώ με ω
που σ’ ανοίγει στα δυο

τώρα όλα αρχίζουν

χαμογελώ, γελώ, λέω
η ταυτότητά σου είμαι!
Αν γελώ άγγελος

Υπερ Υγείας, Υπέρ Θανάτου

με το σχήμα μου κόβω τα σχήματα του κόσμου
μονά, διπλά, τετραπλά
γεμάτα με φιλιά, αστέρια, έρωτες
χυμός χυμούς αδειάζω, δίνω, δίνω, σ’ εσένα δίνω
δίνω τον κόσμο, το κενό γεμίζω έρωτες, ρωτώ:
αν δεν γεμίσεις με σκατά
μπορείς να έχεις προσδοκίες;

Αν δρας, άνδρας;

Φορώ το αίμα μου έξω.
«Ωραίο κοστούμι» μου λεν.
«Θα συνηθίσετε» τους λέω.