Το βιβλίο αυτό περιέχει συγκεντρωμένες και ξαναδουλεμένες πενήντα μία κριτικές βιβλιοπαρουσιάσεις, που καλύπτουν το χρονικό διάστημα από το 1985 ως το 1999 και διαγράφουν την πορεία της θεατρικής επιστήμης στο τέλος του 20ού αιώνα.
Επιστήμες όπως η θεατρολογία, που έχουν ένα σύνθετο γνωστικό αντικείμενο, χρειάζονται, από τη φύση τους, μια ποικιλία από μεθοδολογίες και μοντέλα εξήγησης και πρέπει να είναι δύσπιστες στην απαίτηση μίας και μόνο μεθόδου που μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις στα προβλήματα της ανάλυσης. Τούτο ίσως είναι και το δίδαγμα για το μέλλον που προκύπτει από το βιβλίο αυτό. Γιατί -από διάφορους δρόμους και με διαφορετικούς τρόπους- σε αυτό συγκλίνουν οι εξελίξεις στο χώρο της θεατρολογικής θεωρίας, όπως φαίνεται από τη μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας, ελληνικής και ξένης. Την αμφισβήτηση της πίστης σε μία και μόνο θεωρία του θεάτρου διαδέχεται μια γενική επιφυλακτικότητα, που δέχεται και τον κατακερματισμό των προσεγγίσεων. Μιλάμε πια όχι για μία αλλά για περισσότερες θεωρίες -ίσως και πολλές- όχι του “θεάτρου”, που δεν υφίσταται πια ως ενιαίο φαινόμενο, αλλά του “θεατρικού”, που είναι προσδιοριστικό στοιχείο διαφόρων εκδηλώσεων, μεταξύ άλλων και του θεάτρου με τη συμβατική έννοια.