Η ρύθμιση του γεωγραφικού χώρου και η εξασφάλιση μιας τάξης στη χρήση του εδάφους τους αποτελεί κεντρικό στόχο των σύγχρονων κρατών. Για τον λόγο αυτό, κύριο μέλημα του συγγραφέα είναι να ενταχθεί το ιστορικό της χωροταξίας στο ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής ιστορίας των μεταπολεμικών χρόνων, μέχρι τις μέρες μας, με τη βοήθεια ιστοριογραφικής βιβλιογραφίας και αναλύσεων πολιτικών επιστημόνων, χωρίς να μετατραπεί το βιβλίο σε ένα συμβατικό επαγγελματικό εγχειρίδιο, έστω κι αν περιέχει πλήθος πληροφοριών για τη χωροταξία στην πράξη.
Το βιβλίο αποτελεί και ένα χρονικό εξελίξεων, όπως και μια ανθολογία απόψεων, αφού βασικός στόχος ήταν να δοθεί ο λόγος σε όσους ασχολήθηκαν με τη χωροταξία στην Ελλάδα. Δεν είναι μια μελέτη για τα συστήματα σχεδιασμού άλλων χωρών, παρά το γεγονός ότι περιέχει κεφάλαια για την περιφερειακή και χωροταξική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο προβληματισμός για την προστασία του περιβάλλοντος, τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κλιματική αλλαγή και την περιφερειακή ανάπτυξη άσκησε μεγάλη επίδραση στη χωροταξία. Εξίσου σημαντική ήταν η επιρροή του Συντάγματος του 1975 και της νομοθεσίας που ακολούθησε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αφιερώνονται ειδικά κεφάλαια στα θέματα αυτά. Το βιβλίο κλείνει με ένα συνοπτικό θεωρητικό κεφάλαιο, όπου το κράτος και η πολιτική λειτουργία αναδεικνύονται σε κρίσιμες παραμέτρους της οικοδόμησης μιας θεωρίας του σχεδιασμού κατάλληλης για την ερμηνεία της χωροταξίας στις ελληνικές συνθήκες.