Γιατί οι όροι που περιστρέφονται γύρω από το “καθημερινό” γνωρίζουν προϊόντως ευρύτατη κυκλοφορία εντός της καθημερινής ζωής, της δημόσιας σφαίρας, της τέχνης και της θεωρίας, από τις αρχές του 20ού αιώνα και εξής; Αν η ανέλιξη της “καθημερινής ζωής” σε θεωρητική έννοια έχει ιστορία, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για ιστορικότητα της ίδιας της σφαίρας της καθημερινής ζωής, και ποια σχέση έχει αυτό με την καθιέρωση του, διακριτού και συχνότατα αρνητικά φορτισμένου όρου, “καθημερινότητα”; Ποιοι είναι οι όροι αλλά και οι δυσκολίες που ενέχει η επαρκής οικοδόμηση της έννοιας, και πώς θα μπορούσε να τεκμηριωθεί η θεωρητική και πολιτική της χρησιμότητα; Περαιτέρω, εάν η προκρινόμενη στάση απέναντι στην καθημερινή ζωή έχει ως άξονα την “κριτική” της, ποιο είναι το ιδεώδες που οδηγεί αυτή την κριτική, πώς εμπλέκεται ειδικότερα η φιλοσοφία σε αυτή τη διαδικασία, και τι συνεπάγεται αυτό για την ίδια; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα τα οποία συζητά η παρούσα μελέτη, μέσα από τη συγκρότηση ενός διαλόγου ανάμεσα σε δύο στοχαστές της “καθημερινής ζωής”, του Henri Lefebvre και της Agnes Heller, οι συγγενείς, αλλά και αποκλίνουσες μεταξύ τους, συμβολές των οποίων συνιστούν μια μάλλον παραγνωρισμένη παράδοση εν σχέσει με τις κυρίαρχες σήμερα θεωρητικές τύχες της έννοιας.