Η ανάδειξη της αθηναϊκής δημοκρατίας από αυτούς τους δύο Έλληνες φιλοσόφους, Παπαϊωάννου και Καστοριάδη, (χρεωμένη σήμερα, ως “αυτονομία”, στο όνομα του τελευταίου) υπήρξε το σημαντικότερο πνευματικό και πολιτικό έργο του 20ού αιώνα.

Το θέμα της συνύφανσης τραγωδίας και δημοκρατίας είναι μάλλον ένα και το αυτό πράγμα στο έργο αυτών των δύο Ελλήνων. Τούτο ίσως να ήταν και το τέλος του “ευρωπαϊκού ελληνισμού”, με κυρίαρχα ορόσημα μετά την Αναγέννηση τον Νίτσε και τον Χάιντεγκερ, ταυτόχρονα όμως και η απαρχή του “ελληνικού ελληνισμού” της Ευρώπης, στο πρόσωπο αυτών των δύο φιλοσόφων.