«Την αγαπώ πολύ τη δασκάλα μου. Είναι όμορφη και καλή. Τις πιο πολλές φορές κάθεται δίπλα μου σαν να είναι συμμαθήτριά μου. Μου κρατά το χέρι να γράψω σωστά τα γράμματα και τους αριθμούς, να πατάνε καλά πάνω στις γραμμές, για να μην πέφτουν στον γκρεμό. Έτσι μου λέει όταν τα κατεβάζω κάτω απ’ τη γραμμή. Κι εγώ σκάω στα γέλια…»

Μια τρυφερή ιστορία για ένα αγόρι και μια δασκάλα που ζουν σε ένα ακριτικό ελληνικό νησί. Μπορείς να φανταστείς πώς θα ήταν η ζωή σου αν ήσουν το μοναδικό παιδί σε ένα σχολείο;

Η Πηγή Γρύλλη, με έναν απλό και ταυτόχρονα βαθιά συναισθηματικό τρόπο γραφής, μας μεταφέρει σε ένα ξεχωριστό σχολείο και μας παρουσιάζει όχι μόνο όσα λείπουν, αλλά και όσα βρίσκονται σε αφθονία.