Το “Εκτός Έδρας” είναι ένα μυθιστόρημα εξαρθρωμένο από την άποψη του χώρου, του χρόνου, των προσώπων και των συναισθημάτων τους.
Και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού για το συγγραφέα η πραγματικότητα αποβαίνει εξίσου ή και περισσότερο ελαστική από τη μυθοπλασία.
Ίσως, τελικά, το πιο ανελαστικό δεδομένο της υπόθεσης είναι το να νιώθει κανείς μονίμως “εκτός έδρας” ακόμα και στην έδρα του.